از تاریخچه ارز دیجیتال چه میدانید؟

در این مقاله شما از تاریخچه ارز دیجیتال که آینده پول متعلق به آن ها است بیشتر آشنا میشوید. در طول دهه 80 میلادی، جهان کم کم پا به عصر انقلاب رایانه ‎ها گذاشت. جایی که رایانه ‎های شخصی نقش پررنگ‎ تری در خانه یا محل کار اجرا می‎کردند. با این حال مانند هر فناوری جدید دیگری افراد مشکوک هم در آن عرصه، به نوع خود آغاز به فعالیت کردند. بسیاری از مردم تصور میکردند انقلاب رایانه‎ ها آن ‎ها را به سوی دنیایی در حضور نظارت کامل دولت خواهد برد و این دنیا را با دنیای 1984 جورج اورول مقایسه می‎کردند.

آغاز دوره سایفر پانک Cypherpunk

در همین حال با شکل گرفتن این احساسات شک برانگیز در بین عوام، برخی از برنامه نویسان تصمیم گرفتند با استفاده از کدهای خود به عنوان یک سلاح، عصیان کنند. بنابراین در قسمت ‎های بعدی دهه 80 میلادی جنبش ‎هایی تحت عنوان سایفر پانک شکل گرفت. این جنبش یک هدف اصلی را دنبال می‎کرد و آن حفاظت از حریم خصوصی افراد در دنیای دیجیتال بود.

یکی از برنامه نویسان اصلی، اریک هیوز بود که اهداف و مقاصد خود را در کتابی به نام مانیفست یک سایفر پانک منتشر کرد. سایفر پانک ‎ها آرزو داشتند ارتباط رمزنگاری شده و ایمن را از جمله در معاملات ناشناس در دنیای دیجیتال ببینند.

بر خلاف کارت اعتباری که پرداخت کننده و گیرنده را می‎توان شناسایی کرد، سایفر پانک‎ ها به ارز دیجیتالی فکر می‎کردند که مردم در برابر آن قادرند بدون پول و بدون پیگیری ارسال و دریافت کنند. این تصور در پرداخت‎ های نقدی در مغازه‎ های محلی شبیه یک توهم به نظر می‎رسید.

دیوید چوم، یک رمز نگار آمریکایی در صف مقدم ایجاد این پول بود. در سال 1983 وی مقاله‎ ای علمی با عنوان امضای کور برای پرداخت ‎های غیر قابل ردیابی منتشر کرد که در آن ایده پول دیجیتال ناشناس را به کلی شرح داده بود.

در سال 1989 وی Digital cash را به وجود آورد که در واقع با این کار مفهومی که در تحقیقات خود ترسیم کرده بود را عملی می‎کرد. دیجیتال کش حول فناوری امضای کور می‎چرخید که به طور همزمان امن و حریم شخصی کاربران را تضمین می‎کرد. با این حال بی شباهت به ارز رمزنگاری شده ‎ای بود که امروزه می‎شناسیم.

مفهوم امضای کور چیست ؟

مفهومی که برای امضای کور در مقاله او آورده شده می‎تواند با بیان مثالی از اسناد کاغذی فیزیکی نشان داده شود. آنالوگ کاغذی یک امضای کور را می ‎توان با پاکت ‎های کاغذی کربنی که دارای صف هستند پیاده سازی کرد. اجرای یک امضا بر روی پاکت کپی کربنی، آن را بر روی کاغذ کربنی ‎ای که داخل آن وجود دارد پیاده می‎کند.

در یک هم زمانی وقتی که دیجیتال کش در حال تحقق یافتن بود، یک سوپر مارکت هلندی با مدیریت آلبرت هایخن، شرکای بانکی خود را تحت فشار قرار داد تا راهی را بیابند که به مشتریان اجازه دهد تا از حساب‎ های بانکی خود به طور مستقیم در فروشگاه پرداخت را انجام دهند. نتیجه آن اولین سیستم‎ های فروش با استفاده از اولین نمونه‎ های پول نقد الکترونیکی است که ما را به ارزهای دیجیتالی امروزی می‏‎رساند.

در سال 1997 سایفر پانک‎ ها CDR را راه اندازی کردند. که اولین قدم به سمت یک سیستم ارتباطی خصوصی بود. در اصل این سیستم به عنوان یک سیستم ایمیل غیر مجاز و ناشناس عمل می‎کرد. اندکی پس از آن آغاز پروژه B-money بود که ایجاد آن با مانیتور آنلاین Wei Dai اعتبار میافت.

B-money اجداد ارز دیجیتال بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال

B-money به طور کاملا مشابه با بیت کوین امروزی عمل می‎کرد. همه کاربران ارز به طور کامل یک نسخه از دفتر معاملاتی را در اختیار داشتند. اینگونه که تمام پرداخت ‎ها برای نظارت به همه ارسال می‎شد و به طور بالقوه تصویب یا بر سر آن اختلاف پیش می‎آمد. تنها تفاوت آن با بیت کوین این بود که در آن زمان هیچ راه غیر متمرکزی برای نگهداری حساب ‎ها در بستر دیجیتال وجود نداشت.

دیجی کش ایجاد شده توسط دیوید چوم، قبل از شکل گیری تجارت الکترونیکی در اینترنت راه اندازی شد. و در نهایت به ثبت ورشکستگی در سال 1998 ختم شد. زیرا خریداران آنلاین ترجیح دادند از آشنایی کارت های اعتباری به دلیل ناشناس بودن برای خرید های آنلاین استفاده کنند.

همانطور که اشاره شد بسیاری از مفاهیم، فرمول ‎ها و روش‎ های رمزنگاری پدید آمده توسط چوم بعدها به عنوان الفبا و پایه ‎ای برای ارزهای دیجیتال توسعه یافته در آینده استفاده شد. از زمان DigiCash و B-money تلاش‎ های زیادی انجام شد، اما این تلاش‎ ها در زمان ترکیدن حباب dot-com در اواخر قرن خاموش شدند.

ارز دیجیتال بیت کوین

پیش از بیت کوین بدون شک Hash cash موفق‎ترین ارز دیجیتال می‎ باشد. این ارز از الگوریتم اثبات کار استفاده می‎کرد که به تولید و توزیع سکه ‎های جدید می ‎انجامید. روشی که در بسیاری از ارزهای دیجیتال امروزی به کار می‎رود. هش کش با افزایش تقاضا توان پردازشی روبرو شد که متاسفانه قادر به تامین آن نبود. در نتیجه پیش از بسته شدن سیستم عاملش کارآیی آن کمتر و کمتر شد. با حدود یک دهه سکوت، تا سال 2008 بیت کوین ظهور کرد و تبدیل به اولین ارز دیجیتال غیر متمرکز جهان شد.

خلق بیت کوین به نام مستعار ساتوشی ناکاماتو نسبت داده می‎شود. هویت واقعی این فرد یا حتی این افراد تا امروز معما باقی مانده است. ناکاماتو یک هدف کاملا بارز داشت و آن این بود که قصد داشت مفهوم بانک‎ های سنتی را به عنوان یک موسسه مالی متمرکز از بین ببرد. به همین دلیل است که بیت کوین در هیچ رجستری متمرکزی کار نمی‎کند و معاملات به طور مستقیم بین کاربران انجام می‎شود.

پس از بحران مالی سال 2008 ناامیدی قابل توجهی نسبت به سیستم متمرکز بانکی وجود داشت. با رشد این ناامیدی افراد در پی گزینه ‎های دیگر بودند. که بهترین آن‎ ها بیت کوین به نظر می‎رسید. در نتیجه بیت کوین با رشد قابل توجهی مواجه شد و امروزه به این مرحله رسیده است.

در حالی که ارز دیجیتال بیت کوین دارای چند قابلیت بسیار محبوب از جمله قابل حمل بودن، کمیابی، دوام، انعطاف پذیری و متمایز بودن می‎باشد، اما بیشتر از پشتوانه فیزیکی یا مقامات مرکزی به داشتن ویژگی‎ هایی مانند قابلیت‎ های ریاضی معطوف است. با تمام اینها تنها چیزی که برای اختیار کردن یک پول لازم است قابلیت‎ های اتخاذ و اعتماد آن می‎باشد.

در مورد بیت کوین این معیار را می‎توان با مشاهده روز افزون کاربران آن و افزایش روز افزون کاربران به بازار آن و استارتاپ ‎های استفاده کننده از بیت کوین و حجم خریدها و پس انداز کردن آن شاهد بود. مانند تمام ارزهای موجود دیگر در دنیا، ارزش بیت کوین با تمایل مردم به پذیرش آن به عنوان یک روش پرداختی ناشی می‎شود.

منبع: https://bit.ly/2KECJoV